ที่เกริ่นไว้ว่าต่อจากนั้นยายเปลี่ยนไป...เปลี่ยนไปอย่างไรน่ะหรือ
ต้องขอเท้าความก่อนว่า หลายๆ ครั้งเวลาเดินผ่านร้านผลไม้เราจะชอบชวนยายกินฝรั่ง แต่ยายจะพูดว่าไม่กินทุกครั้ง...จนเราแอบเข้าใจไปเองแล้วว่ายายคงฟันฟางไม่ค่อยดีแล้วก็อาหารแข็งลำบาก (แซว) ก็กินกล้วยหอมก็ได้ มันต้มบ้าง เชอรี่ สตอเบอรี่ เคี้ยวง่ายตามใจแกไปเรื่อย
แต่หลังจากเหตุการณ์ลื่นล้มในห้องน้ำครั้งนั้นแกก็เปลี่ยนเป็นคนที่คลั่งใคล่ฝรั่งอยากน่าสงสัย
พอถามแกก็ตอบว่า ฝรั่งมันอร่อยนี่ ฉันชอบกิน
แล้วเมื่อก่อนชวนไม่เห็นกินเลย...เราแย้ง
ก็ไม่อยากกินแต่ตอนนี้จะกิน...แล้วก็ลอยหน้าลอยตาเดินไปอย่างมั่นใจในความสวย
ช่วงนั้นแกซื้อฝรั่งกินหมดไปเป็นสวนๆ เลย แถม collagen ที่ขายกันแกก็ไปซื้อมา ไอ้ตอนนี้แหละที่แกหลอกชวนเราไปฝั่งธน แล้วบอกว่าจะไปซื้ออาหารเสริมให้แม่ของแก...แต่แท้ที่จริงแกไปเอา collgen ที่สั่งซื้อไว้
ยารักษาแผลเป้นทุกชนิดขนขบวนมาโป๊ะอยู่ที่ห่างตาแก
แต่ก็นับว่าได้ผลน่ะ เพราะแกกว่ารอบช้ำใต้ตาหายเร็วกว่าปกติที่ให้เวลาเป็นเดือน ส่วนแผลเป็นก็เรียบร้อยดี ฝีมือเย็บเนียนมาก จนแทบไม่เห็นฝีเข็ม
แล้วตอนนี้ แผลนั้นก็จมลงไปอยู่กับตีนกาที่หางตาแกอย่างกลมกลืน พร้อมกับพฤติกรรมการซื้อฝรั่งที่ฝั่งแน่นในจิตสำนึกของแก ระหว่างที่นั่งพิมอยู่นี้เราก็ยังได้อานิสงค์จากฝรั่งของแกมีเคี้ยวเพลินระหว่างพิมพ์ไปด้วย....ต้องขอบคุณยายมากๆ ค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น