มาสด้า2 พวงมาลัยดังกึกๆ

ขับมาสด้า 2 มาครบห้าปีแล้ว ระหว่างนั้นก็ได้ยินข่าวจากเพื่อนๆ มาสด้า 2 บ่นกันเรื่องของแร็คหรือยอย พวงมาลัย ซึ่งเราก็ไม่รู้หรอกว่ามันเป็นอย่างไร...แต่ของเรามันก็ไม่เห็นมีอาการอะไร นอกจากตอนนี้เริ่มกดรีโมทเปิด ปิดได้ช้าลง ซึ่งหาซื้อแบตเตอรี่มาเปลี่ยนเองได้สบายไม่ต้องเอาตังค์ไปให้ช่าง (วิธีเปลี่ยนแบตเตอรี่รีโมทกุญแจรถมาสด้า 2)

จนมาถึงวันนี้ วันที่เสียงกึกกึกโทนแหลมเปล่งออกมาจากพวงมาลัยชัดเจนเวลาหมุนพวงมาลัยเลี้ยว แอบคิดว่ามันเป็นอะไรอีกล่ะเนี่ยที่นี้

สัปดาห์ที่แล้วเพิ่งโดนค่าเปลี่ยนถ่ายน้ำมันต่างๆ เปลี่ยนยางไปอีก4เส้น เพราะช่างเจออาการยางหน้ากินในแถมสึกเป็นบั้งทั้ง4ล้อเลย และยางบวมด้วย รถสั่นด้วยช่างบอกว่าต้องเปลี่ยนแท่นเกียร์ พอกลับมาจอดรถไว้หน้าบ้านไม่ถึงชั่วโมงออกมาเหยียบคลัชเสียงดังอึดๆ ดังมากตกใจเลยเพราะก่อนหน้านี้ไม่เป็น รีบขับไปให้ช่างดู ช่างบอกว่าเราไม่ได้ยุ่งกะคลัชไม่น่าจะเป็นอะไรแบบนี้ไปได้แต่เขาก็ช่วยดูให้ และบอกว่าอาจจะเป็นลูกปืนคลัช พร้อมกับเอาจารบีเหลวมั้งมาฉีดให้ ช่างว่าถ้าอยู่ในประกันก็เข้าไปเคลมได้แต่รถเราหมดประกันไปแล้ว จึงเก็บอาการไว้และทำใจดีดีเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ซะก่อน อีกสองวันถัดมาก็ไปจัดการเปลี่ยนยางที่สันติยางยนต์ช่างดีมาก เปลี่ยนให้เสร็จก็ถามว่าเวลาขับมีเสียงดังไหม เราว่าไม่มีนะ ช่างเลยแนะนำว่าให้เอารถไปเช็คโช๊คดู

เรายังไม่ทันได้เช็คโช๊คก็มาเจออาการพวงมาลัยดังนี้เพิ่ม ลองถามในพี่กู๋..ก็มีเพื่อนชาวมาสด้าบ่นกันเรื่องอาการพวงมาลัยดังบางคนเป็นแต่แรกๆ ยังไม่หมดประกันก็เคลมแล้วบางคนเคลมแล้วก็หายบางคนก็ไม่หาย ส่วนเพื่อนคนนึงชะตาเดียวกับเราคือหมดประกันแล้วว. แบบนี้....ถึงขั้นก่ายหน้าผากเลยล่ะ ไม่รู้ว่ามันซ่อมได้ไหมหรือถ้าไม่ซ่อมมันจะมีผลอะไรต่อความปลอดภัยไหมและค่าตัวมันสักเท่าไหร่..

เมื่อเราผ่านไปแถวพระราม 9 เลยได้ฤกษ์แวะคุยกะช่างที่ศูนย์ ช่างดูอาการแล้วว่าเป็นที่ยอย ให้เข้ามาซ่อมได้ใช้เวลาประมาณ2 ชม. ใจจริงก็คิดว่าจะทนฟังเสียงไปก่อนซักพัก เพราะแอบกลัวราคาอยู่..แฮ่ๆ จนกระทั่งมาเจออาการใหม่ ที่รู้สึกได้เวลาจอดรถ หรือออกจากที่จอดรถ จะรู้สึกคล้ายล้อสะดุดหิน พวงมาลัยมันสะดุดเวลาหมุนเยอะๆ เริ่มชักกังวลก็เลยไปศูนย์พระราม 9  ช่างบอกว่าอาการยอยอีกนั่นแหละ. ก็เลยจัดการอัดของเหลวให้ พร้อมกับตรวจเช็คสภาพ และล้างรถ ค่าเสียหายทั้งหมด สี่ร้อยกว่าบาท...เป็นราคาที่่ลดแล้ว และบวกภาษี 7% เรียบร้อย ออกมาเสียงเงียบ พวงมาลัยสะดุดหายไป แต่ต้องดูต่อไปว่าจะหายขาดไหม อย่างไรเสียก็มีระยะประกัน 5000 กิโล หรือ 3 เดือนหลังจัดซ่อม

ปล. ช่างที่นี้แนะนำดีมากตั้งแต่ครั้งแรกที่ตั้งใจเพียงแค่มาซื้อกรองอากาศ เห็นการพูดคุยตอบคำถาม และดูอาการให้ที่รถ ก็เลยเปลี่ยนศูนย์ดีกว่าไหม?  พนักงานในออฟฟิศก็ดี




ปล. วิธีเช็คโช๊ครถยนต์เสื่อม ด้วยตัวเอง

กรุงไทย ไม่ต้องเขียนใบฝาก-ถอนแล้ว..

แวะไปใช้บริการของธนาคารกรุงไทยมาต้องรีบไปก่อนที่จะเป็นวันหยุด เพราะสัปดาห์นี้มีวันหยุดยาวอีกแล้ว เราได้หยุดเพื่อกระตุ้นการท่องเที่ยวอีก 4 วัน แต่บางส่วนเค้าได้ 5 วันซึ่งก็พักผ่อนยาวเลย..แอบอิจฉาเล็กๆ  อีกอย่างเคยไปต้นเดือนคนเยอะมาก คิวยาว เคยได้ยินพนักงานบอกว่าหากจ่ายเงินบัตรเครดิตต้องรอการเชื่อมต่อ หรือระยะการประมวลผลหรืออะไรสักอย่างมันจะนานหน่อย อันนี้เราก็งง..งง ฟังไม่ถนัด แต่ตอนนั้นต้องนั่งรอเกือบสิบนาที

พอเข้าไปก็เดินไปตามลูปเดิมเลยคือ เขียนใบฝากหรือถอน กดบัตรคิว นั่งรอ..แต่วันนี้ระหว่างกำลังยืนเล็งเลขบัญชีอยู่ก็มีพนักงานมาบอกว่าฝาก-ถอนไม่ต้องเขียนรายการนะค่ะ พร้อมกับกดบัตรคิวมาให้ เลข 33 (เลขโปรดด้วย) ไม่รู้จะเป็นเลขนำโชคงวดนี้ไหม ฮิอิ แต่ที่ดีใจคือ ไม่ต้องเสียเวลาเขียนใบฝาก-ถอนแล้ว เคยไปฝากเงินที่แบงค์ม่วงเค้าก็ไม่ต้องเขียนเหมือนกันมันก็ดี และน่าจะช่วยประหยัดกระดาษได้ด้วย แต่ที่นี้เราต้องนึกมาก่อนล่วงหน้าให้เรียบร้อยว่าจะเอาเงินเข้าออกเท่าไหร่ดี ซึ่งปกติเราชอบมานึกเอาตอนเขียนว่าจะถอนเงินเท่าไหร่ ฮ่าๆ หลังจากนั้นก็รอเซ็นชื่อรับเงิน หน้าเคาน์เตอร์

นั่งรออยู่แป๊บนึงก็ดำเนินการเสร็จสิ้นใช้เวลาประมาณ 5 นาทีทั้งรายการฝาก-ถอน และชำระบัตรเครดิตก็เร็วดี น่าจะไม่ต้องเขียนได้ตั้งนานแล้ว..เนอะ

สมองนี้มันช่างน่ามหัศจรรย์

ประหลาดจัง...
เมื่อวานอุทานคำนี้ออกมาเพราะ ด้วยความที่ร้างราการเขียนบล๊อกไประยะหนึ่ง พอมาเขียนต่อก็เอาเรื่องที่คิดว่ายังไม่ได้เขียนมาเขียนเพราะเห็นว่ามันน่าจะมีประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย

แล้วเมื่อคืนก่อนนอนนั่งดูบล๊อกเก่าๆ ก็พบว่าเรื่องที่เราเขียนลงไปใหม่ (ฝรั่งมันดีจริงจริงนะเออ) นั้น  มีเนื้อหาและภาษาออกจะคล้ายๆ กันกับ (ยายเปลี่ยนไป)ด้วย

เราก็เลยสงสัยว่าสมองเราเก็บข้อมูลนั้น ไว้ในแฟ้มแล้ว ซึ่งเราเองไม่ได้คิดถึงมันหรือลืมมันไปแล้ว แต่พอเราหวนหลับมาคิดถึงเรื่องนี้อีกแฟ้มข้อมูลนี้ก็ถูกเปิดออกมาอีกครั้ง ทำให้เค้าโครงเรื่องและเนื้อหายังคงมีรูปแบบและทิศทางไปในแนวเดียวกันแบบนี้หรือเปล่า

สมองนี้มันน่ามหัศจรรย์จริงๆ นะ

ฝรั่ง ดีจริงจริงนะเออ

หายไปซะนานด้วยกับความขี้เกียจ...ทั้งที่บอกกับตัวเองว่าอยากเป็นนักเขียนแต่กับขี้เกียจเขียนแบบนี้ถือว่าล้มเหลวตั้งแต่เริ่มแจวแล้ว..

มะกี้ย้อนไปอ่าน แผลที่อื่นไม่เจ็บเท่าแผลที่หน้า เลยเห็นว่าปิดท้ายไว้ว่าจะมาเล่าให้ฟังว่าหลังจากนั้นจะเป็นอย่างไร ใครยังไม่ได้อ่านก็ย้อนไปอ่านก่อนได้น่ะ แล้วจะได้รู้ว่าความเป็นมาเป็นอย่างไร

ส่วนใครที่ยังจำได้เราก็ไปกันต่อเลย ขอท้าวความกลับไปนิดส..ว่ายายแกไม่ชอบกินฝรั่งมาก เราชวนแกกินตลอด แกก็ปฏิเสธตลอดเหมือนกัน แอบคิดเอาเองว่าแกคงเจ็บฟันฟางที่ใช้งานมานานหลายปี หรือคิดอีกทีอาจจะเอาของปลอมมาใช้งานบ้างรึเปล่าเลยไม่ถนัดจะเคี้ยวกัดฝรั่ง...

แต่อยู่ๆ แกก็มาชวนเรากินฝรั่ง งง อ่ะ เพื่อนๆ เฮ้ย..วันนี้แปลกอ่ะ ทำไมชวนกินฝรั่ง แกบอกว่าฉันไปเปิดอินเตอร์เน็ตดูเค้าบอกว่ากินฝรั่งแล้วดี...เอาล่ะสิ เพื่อนๆ ถ้าลองมีคำพูดแบบนี้มา นับจากนี้ไปเป็นต้องกินฝรั่งทุกวันนี้แน่ๆ คือมันก็ชอบกินน่ะ แต่กินทุกวันมันก็ไม่ไหวมั้ง คือเรายังคงเป็นคนนิยมความหลากหลายอยู่บ้างถึงจะไม่ค่อยมากก็ตาม ที่นี้ก็เลยแอบกังวลนิดๆ

และมันก็เป็นดั่งคาด แกจะซื้อฝรั่งมากินทุกวัน กลับบ้านก็จะมีฝรั่งกินเช่นกัน กินแบบนี้เป็นหลายเดือน...จนล่วงเลยมาถึงวันที่โพสต์ข้อความนี้ก็ยังกินแต่ความถี่ลดลงแล้ว

 มันดีจริงๆ อ่ะ โดยส่วนตัวเราก็ให้ความดีความชอบกับฝรั่งไปก่อนน่ะ แต่ก็มีพวกคอลลาเจนที่ยายแกกินเพิ่มไปด้วยแต่เพียงช่วงไม่กี่เดือนแรกเท่านั้น แกไม่กล้ากินเยอะเพราะมีความเห็นหลากหลายในอินเตอร์เน็ท  แต่ฝรั่งมันมีวิตามินซีสูงและอร่อย ราคาก็ถูก(ยกเว้นที่ทำงานเรา กิโลละ 50 บาททุกฤดูกาล) หากินได้ง่าย และยายที่เป็นแผลเย็บ 4 เข็มที่ข้างตากินทุกวัน ปัจจุบันนี้ถ้าไม่บอกไม่มีใครมองเห็นแผลเป็นนั่นเลยค่ะ แถมยังได้ผิวใสมาเพิ่มด้วย

ยายไม่ใช่เด็กแล้ว

ทำไมถึงจั่วหัวว่า ยายไม่ใช่เด็กแล้ว แฮ่ๆ ของยืมเสียงหัวเราะหลานชายตัวแสบมาใช้นิดส์
เรื่องจริงมีอยู่ว่าคุณยายเคยชอบและหลงใหลเลโก้มาแต่ยังสาว มีเก็บสะสมไว้มากมาย เวลาเจอกันยายก็จะชวนไปชื่นชมเลโก้ และพูดว่าเลโก้พวกนี้จะให้ใครต่อดี พวกลูกๆ แกคงไม่มีใครสน (เรื่องในอดีต)

เหล่าเลโก้ชายหญิงชุดใหม่

ก่อนหน้านี้สักสองสามสัปดาห์ยายเริ่มตะเวนร้านเลโก้ หาซื้อชุดที่น่ารัก และเลโก้หญิงชาย หลายตัว และหลายชุด แถมครั้งนี้ยายชวนเราไปเล่นด้วย มันก็สนุกดีอ่ะน่ะจะว่าไป ไอ้ตอนที่เอามันมาประกอบเป็นรูปร่าง แต่เราอินได้ไม่มากแล้วตอนที่เอามาเล่นเป็นเรื่องราวเหมือนที่เด็กๆ สร้างเรื่องขึ้นมาให้กับเจ้าตัวหุ่นสีเขียวสีแดง แล้วก็จับไปว่างตรงนั้นตรงนี้ แฮ่ๆ คือมันก็ดีน่ะ แค่อินน้อยไปนิดส์ สำหรับเราก็เท่านั้นเอง

ชุดล่าสุด

ชุดล่าสุดที่ยายเพิ่งถอยมายังถูกต่อไปไม่เสร็จ แต่ยายก็ชวนเรามาช่วยต่อน่ะ วันน้ันเราเหนื่อยมากเพราะยายให้เรามาทำกระหรีพั๊ฟให้กิน คือยายบอกว่าสูตรที่เราทำอร่อยน่ะ อร่อยกว่าจ้าวที่เค้าขายกันข้างทางเข้ากรุงเทพอีก (อันนี้จะยก...กันเกินไปหน่อยอ่ะ) ยกกันแบบนี้ก็ต้องจัดให้สักชุด..จริงไหม? หลังเลิกงานก็เลยรีบบึ่งไปทำกระหรี่พั๊ฟให้แกกิน ทำเสร็จลมแทบจับเลยไม่ได้ต่อเลโก้กับแก ส่วนแกก็เลยนั่งเหมาคนเดียว ไม่รู้ถึงกี่โมงกว่าจะเสร็จ

หลังจากนั้นอีกสองวันต่อมาแกก็บ่นว่าแกปวดหลังและปวดหัว เข้าทางเลย เรารีบบอกว่าสาเหตุน่าจะมาจากการนั่งต่อเลโก้ และนอนดึกแน่ๆ ถึงแม้จะเป็นเหตุผลที่แต่งขึ้นมาเพื่อให้แกลดความสนใจในการเล่นเลโก้ลง แต่เราก็คิดว่ามันคงจะมีส่วนจริงอยู่บ้างน่ะ เพราะแกนั่งเล่นเป็นเวลานาน และนั่งขดตัวอยู่ข้างที่นอนแบบนั้น คงไม่เหมาะกับผู้สุงอายุเท่าไหร่นัก