ประหลาดจัง...
เมื่อวานอุทานคำนี้ออกมาเพราะ ด้วยความที่ร้างราการเขียนบล๊อกไประยะหนึ่ง พอมาเขียนต่อก็เอาเรื่องที่คิดว่ายังไม่ได้เขียนมาเขียนเพราะเห็นว่ามันน่าจะมีประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย
แล้วเมื่อคืนก่อนนอนนั่งดูบล๊อกเก่าๆ ก็พบว่าเรื่องที่เราเขียนลงไปใหม่ (ฝรั่งมันดีจริงจริงนะเออ) นั้น มีเนื้อหาและภาษาออกจะคล้ายๆ กันกับ (ยายเปลี่ยนไป)ด้วย
เราก็เลยสงสัยว่าสมองเราเก็บข้อมูลนั้น ไว้ในแฟ้มแล้ว ซึ่งเราเองไม่ได้คิดถึงมันหรือลืมมันไปแล้ว แต่พอเราหวนหลับมาคิดถึงเรื่องนี้อีกแฟ้มข้อมูลนี้ก็ถูกเปิดออกมาอีกครั้ง ทำให้เค้าโครงเรื่องและเนื้อหายังคงมีรูปแบบและทิศทางไปในแนวเดียวกันแบบนี้หรือเปล่า
สมองนี้มันน่ามหัศจรรย์จริงๆ นะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น