วันจันทร์ได้หยุด1วันเลยถือโอกาสพาแม่มาเยี่ยมป้าเสียหน่อย
ปกติถ้ามาเองก้จะแวะมาตอนค่ำ..ทำให้มองบริเวณรอบๆได้ไม่ชัดนัก
ต้นมะดันต้นใหญ่สีดำตะคุ่มๆ มันยืนต้นมานานกว่า10ปีแล้ว
 |
| ต้นมะดัน |
พอเห็นก็เลยนึกไปถึงด็กวัยรุ่นนั่งอ่านหนังสืออยู่หน้าบ้าน บางครั้งก็หาไม้มาสอยลูกมะดันไปทำแกงใส่น้ำพริกบ้าง และมดที่ไต่ลงมา เราชอบดูมันเดิน เรียงเป็นระเบียบสวยงาม บางทีจิตใจเกเรก็สั่งให้เราจับมดมาดึงหนวดแล้วดูว่ามันจะไปอย่างไงต่อ แต่ที่เราชอบคือการทำลายเส้นทางเดินของพวกมันด้วยการเอาผ้าเปียกน้ำมาเช็ดตัดเส้นทางเดิน เจ้าตัวที่โชคร้าย...ที่มาบริเวณนั้นพอดีจะเดินปั่นป่วนวนไปวนมาเพื่อหาทางเชื่อม แต่ไม่นานมันก็จะเชื่อมได้เสมอ เฟี้ยวฟ้าวฟรุ้งฟริ้งมาก แล้วก็มีบางครั้งที่เราพลาดทำมันตายบ้าง มดที่ตายจะถูกมดตัวอื่นช่วยกันหามกลับไป เราคิดว่ามันจะต้องบอกกันไปต่อๆว่ามีสัตว์ประหลาดร่างยักษ์อาละวาดฆ่าพวกมันตายอยู่แถวทางเชื่อมสายใดสักสายหนึ่งถ้ามันเกิดมีชื่อเรียกอะน่ะ แต่เราก็เสียใจและเลิกทำแบบนั้นหลังจากมันตายไปสองสามตัว
ตอนนี้มดพวกนั้นหายไปหมดแล้วเหลือแต่มดรุ่นใหม่และมันคงเรียนรู้ว่าไม่ควรลงมาบริเวณที่นั่งใต้ต้นมะดัน ซึ่งต้นมะดันเองมันก็ต้นใหญ่ละ ที่สำคัญมันสวยมากแผ่กิ่งก้านสาขาดูร่มเย็นทีเดียว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น